Czy dobrze być sądzonym przez przyrodę?

K. Wyszkowski, Czy dobrze być sądzonym przez przyrodę?, Teologia Polityczna co Tydzień, Nr 347: 2022

Nie jest już wielką tajemnicą, że schemat wyjaśnień ewolucyjnych jest już tak giętki i wypróbowany, że można za jego pomocą „dowieść” dowolnej tezy dotyczącej „natury ludzkiej”. Gdyby nie całkowita niespójność obrazu świata wyłaniającego się z rozbieganych po naszej noosferze „ewolucyjnych teorii” psychologii, polityki, ekonomii i tym podobnych można by mówić o ewolucyjnej „teorii wszystkiego”.

W każdym razie mamy do czynienia z uniwersalną heurystyką, która pozwala w każdym ludzkim czynie dopatrzyć się konsekwencji doboru naturalnego (w sensie potocznym, nie biologicznym w żadnym razie). Popularność tej heurystyki nie bierze się jedynie, jak sądzę, z łatwości, z jaką można ją stosować, lecz także z pewnego głębokiego przeświadczenia, wedle którego światem rządzi pewna nieludzka mądrość, roztropność przyrody, która choć nie rychliwie, to sprawiedliwie odmierza każdemu według jego miary. Śladem tego przeświadczenia może też być także uproszczona adaptacja doktryny karmy vel karmanu, która zaszła wśród Anglosasów, a teraz przechodzi do nas pozwalając mówić „taka karma” – każdy ma to, na co zasłużył.

Jednak czy rzeczywiście doktryna, wedle której Bóg jest substancją, czyli korpusem zasadniczych praw przyrody, konstytucją natury, istotnie pozwala nam stwierdzić, że Bóg jest sędzią? Sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze? Który przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych? „Bóg jest czymś więcej niż istotą żyjącą”. Gdyby wyłącznie prawa natury, reguły rządzące następstwem faktów były źródłem i podstawą ostatecznej, nadludzkiej sprawiedliwości, oznaczałoby to, że rzeczywistość z całym jej chaosem i bezsensem musiałaby zostać przez nas pobłogosławiona.

Łącze

https://teologiapolityczna.pl/konrad-wyszkowski-czy-dobrze-byc-sadzonym-przez-przyrode